şiir

sana bi şiirler olmuş
sevgilim,
yüzün gözün söz içinde.
hangi imla kitabına baksam,
benden ayrı yazılıyorsun..


özdemir asaf

yarın

yarın standart bi gün olmasın mesela. öyle bir şey olsun ki yarın bir daha hiç gelmesin aklıma. çok özel olsun ama hatırlanmasın. bana özel olsun. ben unuturum tarihini yarının. kimse bilmesin yarın olanları. çünkü yarın bugünden arda kalanlarla yaşanır.

bugün

bugün standart bi gün. sıradan, hatırlanmayacak ama vazgeçilemeyecek. vazgeçemezsin böyle günlerden çünkü daha çok yaşayacaksın bu günleri. vazgeçemediklerin listesine eklemelisin bugünü.
- siyah yırtık çorabım
- mavi donum (mavi don olacak)
- standart gün.
öyle yani.

Olmuyorsa Zorlamayacaksın!

Olsun istersin…
Hatta olsun diye yapılması gerekenden daha da fazla üstelersin.

Aşktır ; değer verirsin, ödün verirsin, sevgiden de öte saygı gösterirsin, olmayacak kaç şey varsa bir
araya bile getirirsin…

Bakarsın, ne anlattığını anlayabilmiş (?) ne de çözüm için bi’şeyler yapma gayretinde.

İştir ; sabahlarsın, “olsun” diye ailenden çaldığın zamanı oraya verirsin…

Dosttur ; hayatta kimseyi dinlemediğin kadar dinler, kendine ayırmadığın onca şeyi “O’na” ayırmaya çalışırsın…

Sonra olayın içinden kendini çıkartır şöyle karşıdan yaptıklarına bir bakarsın… Bakarsın ki her şey başladığın gibi!

Olmuyorsa, olmuyordur!

Gönlün rahat mı?

Elinden geleni yaptın mı?

Cidden!
Olmuyorsa zorlamayacaksın…

Aşk

Tek başına yaşayabilir insan,
Tek başına yer,
Tek başına içer,
Tek başına yatar uyur.

Yalnızdır insan çoğu zaman.
Yalnız yaşar,
Yalnız ölür.
Ölümdür yaşanan tek başına, AŞK iki kişiliktir.

Bağlanmayacaksın

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de
korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait
olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, Hem
de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…

CAN YÜCEL